ขันธปริตตคาถา (แปล) (ai generated)
ขุททกนิกาย ชาดก ทุกกนิบาต พระสุตตันตปิฎก
บาลี |
คำแปล |
วิรูปักเขหิ
เม เมตตัง |
ขอความเมตตาของข้าพเจ้าจงมีแก่ตระกูลพญานาควิรูปักข์ |
เมตตัง
เอราปะเถหิ เม |
ขอความเมตตาของข้าพเจ้าจงมีแก่ตระกูลพญานาคเอราปถะ |
ฉัพยาปุตเตหิ
เม เมตตัง |
ขอความเมตตาของข้าพเจ้าจงมีแก่ตระกูลพญานาคฉัพยาปุตตะ |
เมตตัง
กัณหาโคตะมะเกหิ จะ |
และขอความเมตตาของข้าพเจ้าจงมีแก่ตระกูลพญานาคกัณหาโคตมะ |
อะปาทะเกหิ
เม เมตตัง |
ขอความเมตตาของข้าพเจ้าจงมีแก่สัตว์ที่ไม่มีเท้า |
เมตตัง
ทิปาทะเกหิ เม |
ขอความเมตตาของข้าพเจ้าจงมีแก่สัตว์ที่มีสองเท้า |
จะตุปปะเทหิ
เม เมตตัง |
ขอความเมตตาของข้าพเจ้าจงมีแก่สัตว์ที่มีสี่เท้า |
เมตตัง
พะหุปปะเทหิ เม |
ขอความเมตตาของข้าพเจ้าจงมีแก่สัตว์ที่มีเท้ามาก |
มา มัง
อะปาทะโก หิงสิ |
ขอสัตว์ที่ไม่มีเท้าอย่าได้เบียดเบียนข้าพเจ้าเลย |
มา มัง หิงสิ
ทิปาทะโก |
ขอสัตว์ที่มีสองเท้าอย่าได้เบียดเบียนข้าพเจ้าเลย |
มา มัง
จะตุปปะโท หิงสิ |
ขอสัตว์ที่มีสี่เท้าอย่าได้เบียดเบียนข้าพเจ้าเลย |
มา มัง หิงสิ
พะหุปปะโท |
ขอสัตว์ที่มีเท้ามากอย่าได้เบียดเบียนข้าพเจ้าเลย |
สัพเพ สัตตา
สัพเพ ปาณา |
ขอสรรพสัตว์ทั้งปวง
สรรพสิ่งมีชีวิตทั้งปวง |
สัพเพ ภูตา
จะ เกวะลา |
สรรพภูตทั้งหลายโดยสิ้นเชิง |
สัพเพ
ภัทรานิ ปัสสันตุ |
จงเห็นความดีงามทั้งปวง |
มา กิญจิ
ปาปะมาคะมา |
อย่าได้ถึงซึ่งความชั่วอันใดเลย |
อัปปะมาโณ
พุทโธ |
พระพุทธเจ้ามีพระคุณหาประมาณมิได้ |
อัปปะมาโณ
ธัมโม |
พระธรรมมีคุณหาประมาณมิได้ |
อัปปะมาโณ
สังโฆ |
พระสงฆ์มีคุณหาประมาณมิได้ |
ปะมาณะวันตานิ
สิริงสะปานิ |
ส่วนสัตว์เลื้อยคลานเหล่านี้ยังมีคุณที่ประมาณได้ |
อะหิวิจฉิกา
สะตะปะที |
คือ งู แมงป่อง
ตะขาบ |
อุระณาณาภี
สะระพู มูสิกา |
ตุ๊กแก แมงมุม
อสรพิษ และหนู |
กะตา เม
รักขา |
การคุ้มครองของข้าพเจ้าได้ทำไว้แล้ว |
กะตา เม
ปะริตตา |
การป้องกันของข้าพเจ้าได้ทำไว้แล้ว |
ปะฏิกกะมันตุ
ภูตานิ |
ขอภูตผีปีศาจทั้งหลายจงหลีกหนีไป |
โสหัง นะโม
ภะคะวะโต |
ข้าพเจ้าขอถวายความนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคเจ้าพระองค์นั้น |
นะโม
สัตตันนัง สัมมาสัมพุทธานังติ |
ขอความนอบน้อมจงมีแด่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทั้ง
๗ พระองค์ |
เรื่องราวในนิทานชาดกที่ประกอบกับ ขันธปริตตคาถา นี้มีชื่อว่า ขันธปริตตชาดก
ซึ่งเป็นเรื่องราวที่พระพุทธเจ้าทรงนำมาตรัสเล่า
เพื่อทรงสอนให้พระภิกษุเจริญเมตตาจิตต่อสัตว์ทั้งหลาย โดยมีเนื้อหาดังนี้
มูลเหตุแห่งเรื่อง (เรื่องในปัจจุบัน)
ครั้งหนึ่ง พระผู้มีพระภาคเจ้า ประทับอยู่ ณ พระเชตวันมหาวิหาร
ในเมืองสาวัตถี ได้มีภิกษุรูปหนึ่งกำลังผ่าฟืนอยู่ใกล้ประตูเรือนไฟ
งูตัวหนึ่งได้เลื้อยออกจากขอนไม้ผุ แล้วกัดเข้าที่นิ้วเท้าของภิกษุรูปนั้น
ทำให้ภิกษุมรณภาพในทันที
ข่าวการมรณภาพของภิกษุรูปนี้ได้แพร่กระจายไปทั่ววัด
ภิกษุทั้งหลายจึงพากันไปเฝ้าพระพุทธเจ้า แล้วกราบทูลให้ทรงทราบ พระองค์ทรงตรัสว่า
"ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย
หากภิกษุรูปนั้นได้เจริญเมตตาแผ่ไปถึงตระกูลพญางูทั้งสี่แล้ว
งูก็จะไม่กัดเธอ" และทรงยืนยันว่า แม้ดาบสผู้เป็นบัณฑิตในสมัยก่อน
เมื่อยังไม่มีพระพุทธเจ้าอุบัติขึ้น ก็ได้ใช้การเจริญเมตตาในตระกูลพญางูทั้งสี่
เพื่อป้องกันตนเองจากภัยอันตรายที่เกิดจากงูมาแล้ว
จากนั้นจึงทรงนำเรื่องราวในอดีตมาเล่าให้ฟัง
เรื่องราวในอดีต
ในอดีตกาลนานมาแล้ว เมื่อ พระเจ้าพรหมทัต เสวยราชสมบัติอยู่ในกรุงพาราณสี
พระโพธิสัตว์ ได้ถือกำเนิดในตระกูลพราหมณ์
ครั้นเจริญวัยแล้วก็ออกบวชเป็นฤๅษี บำเพ็ญเพียรจนได้บรรลุอภิญญาและสมาบัติ
แล้วได้สร้างอาศรมอยู่ในป่าหิมพานต์
มีเหล่าฤๅษีจำนวนมากมาเป็นศิษย์และอยู่ร่วมกันอย่างสงบ
แต่ในบริเวณใกล้เคียงนั้น มีงูพิษนานาชนิดอาศัยอยู่
งูเหล่านั้นได้กัดเหล่าฤๅษีบริวารของพระโพธิสัตว์จนมรณภาพไปหลายรูป
เหล่าฤๅษีจึงเข้าไปกราบเรียนเรื่องนี้แก่พระโพธิสัตว์ ซึ่งเป็นอาจารย์ของตน
พระโพธิสัตว์จึงเรียกประชุมดาบสทั้งหมด แล้วกล่าวว่า
"หากพวกท่านเจริญเมตตาในตระกูลพญางูทั้งสี่
งูทั้งหลายก็จะไม่กัดพวกท่าน" จากนั้นจึงทรงสั่งสอนให้เหล่าดาบสเจริญเมตตาจิต
โดยตรัส ขันธปริตตคาถา ซึ่งเป็นการแผ่เมตตาไปยังพญางูทั้งสี่ตระกูล ได้แก่
ตระกูลวิรูปักขะ เอราปถะ ฉัพยาปุตตะ และกัณหาโคตมะ
รวมถึงแผ่เมตตาไปยังสัตว์ประเภทต่าง ๆ ทั้งสัตว์ไม่มีเท้า สองเท้า สี่เท้า
และเท้ามาก และขอให้สัตว์เหล่านั้นจงอย่าได้เบียดเบียนตน และให้ระลึกถึงคุณพระพุทธ
พระธรรม พระสงฆ์ ซึ่งมีคุณหาประมาณมิได้
ด้วยการปฏิบัติตามคำสอนของพระโพธิสัตว์
เหล่าดาบสจึงพ้นจากอันตรายจากงูพิษทั้งปวง
ประชุมชาดก
เมื่อพระพุทธเจ้าทรงตรัสเรื่องในอดีตจบแล้ว จึงทรงสรุปว่า
"เหล่าดาบสในครั้งนั้น ได้มาเป็นเหล่าภิกษุในปัจจุบัน ส่วนครูผู้สอน
(คือพระโพธิสัตว์) ก็คือเราตถาคตนี้เอง"
ดังนั้น
ขันธปริตตคาถาจึงเป็นพระคาถาที่มีเนื้อหาเกี่ยวกับการแผ่เมตตาและรำลึกถึงพระคุณของพระรัตนตรัย
เพื่อใช้เป็นเครื่องป้องกันภัยจากสัตว์มีพิษ
ซึ่งเป็นหลักปฏิบัติที่ได้ผลจริงตั้งแต่อดีตกาลมาจนถึงปัจจุบัน
#ขันธปริตตชาดก #ขันธปริตตคาถา #พระไตรปิฎก #นิทานชาดก #พุทธศาสนา #พระพุทธเจ้า #แผ่เมตตา #คาถาป้องกันงู #สวดมนต์ #บาลี
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น